ΔΝΤ: Το ψηφιακό χρήμα είναι η λύση στα αρνητικά επιτόκια

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει περάσει πλέον από το στάδιο όπου αφήνει υπόνοιες πως το μέλλον του χρήματος είναι καθαρά ψηφιακό (και μόνο), και μιλά ανοιχτά για τα πλεονεκτήματα των ψηφιακών συναλλαγών.

 

Όπως αναφέρει στην τελευταία του έκθεση το ΔΝΤ, μία λύση για τις μη επωφελείς συνέπειες που επιφέρει το καθεστώς πολύ χαμηλών επιτοκίων από πλευράς κεντρικών τραπεζών, ίσως είναι η αντικάτασταση των φυσικών μετρητών από το ηλεκτρονικό χρήμα, όπως τα κρυπτονομίσματα.

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ταμείο «εκθειάζει» τα πλεονεκτήματα του ψηφιακού χρήματος. Τα τελευταία δύο χρόνια, και ειδικά μετά το ράλι-φαινόμενο του Bitcoin, του «βασιλιά» των ψηφιακών νομισμάτων, στα τέλη του 2017, το Ταμείο έχει δημοσιεύσει ουκ ολίγες έρευνες πάνω στο ηλεκτρονικό χρήμα και τα κρυπτονομίσματα.

 

Η ίδια η Κριστίν Λαγκάρντ, διευθύντρια του ΔΝΤ έχει κάνει πάμπολλες δηλώσεις-σινιάλα ενθαρρύνοντας τις κεντρικές τράπεζες να εκδώσουν τα δικά τους ψηφιακά νομίσματα, ακολουθώντας το παράδειγμα του Bitcoin.

 

Όπως αναφέρεται στο άρθρο που παρουσιάζεται η έρευνα, για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα των αρνητικών επιτοκίων, οι κεντρικές τράπεζες να διαιρέσουν τη νομισματική βάση σε δύο χωριστά τοπικά νομίσματα -μετρητά και ηλεκτρονικό χρήμα.

 

Το ηλεκτρονικό χρήμα θα εκδίδεται μόνο ηλεκτρονικά και θα εμπεριέχει το επιτόκιο, ενώ τα μετρητά θα έχουν μια συναλλαγματική ισοτιμία -ισοτιμία μετατροπής- έναντι του ηλεκτρονικού χρήματος.

 

«Ενώ ένα σύστημα διπλού νομίσματος αμφισβητεί τις προκαταλήψεις για τα φυσικά χρήματα, οι χώρες θα μπορούσαν να εφαρμόσουν την ιδέα με σχετικά μικρές αλλαγές στα λειτουργικά πλαίσια των κεντρικών τραπεζών.

 

Σε σύγκριση με τις εναλλακτικές προτάσεις, θα είχε το πλεονέκτημα να απελευθερώσει εντελώς τη νομισματική πολιτική από το μηδενικό κατώτατο όριο. 
Η εισαγωγή του θα επιβεβαιώσει τη δέσμευση της κεντρικής τράπεζας για τον στόχο του πληθωρισμού, αντί να εγείρει αμφιβολίες γι' αυτό.

 

Ωστόσο, η εφαρμογή ενός τέτοιου συστήματος εμπεριέχει προκλήσεις. Θα απαιτούσε σημαντικές τροποποιήσεις του οικονομικού και νομικού συστήματος. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν το νομισματικό δίκαιο, ενώ απαιτείται μια τεράστια προσπάθεια επικοινωνίας».